Wiersz na konkurs

 „Dom”

Wracasz do domu - nie poznajesz go.

Wchodzisz do pokoju - bałagan.

Widzisz rodziców - leżących nie tam, gdzie powinni.

Czujesz smród - alkohol i tytoń.

Nie masz już sił - wychodzisz na dwór.

Biegniesz - gdzie cię nogi poniosą.

Siadasz na ławce - płaczesz.

Zostajesz tu na noc - nie wrócisz już tam.

Wstajesz rano - wszystko cię boli.

Nie wiesz gdzie pójść - wracasz do domu.

Idziesz niechętnie - wiesz co cię czeka.

Rodzice pewnie śpią - przejdziesz po cichu.

Otwierasz drzwi - słyszysz hałasy.

Rodzice krzyczą - już nie śpią?

Może cię szukają? - Teraz się martwią?

Wcześniej spali - zamiast przywitać się z tobą.

Chcesz wejść do pokoju - ojciec wychodzi.

Jest wściekły - wydziera się w niebogłosy.

Podnosi rękę - krzyczysz do matki.

Ona w kącie siedzi - schowana, przestraszona, skulona.

Mówisz do ojca - „Jak nas traktujesz?”

On mówi tylko - że masz nie pyskować.

Znów się odwracasz - wychodzisz.

Nie obchodzi cię nic - masz dość tego domu.

Idziesz na dworzec - nie masz pieniędzy.

Siadasz na ławce - próbujesz zasnąć.

Sen nie chce nadejść - masz czarne myśli.

Jedyne co czujesz - twardo i zimno.

Wielu ludzi chodzi - lecz nikt nie spojrzy.

Wszyscy obojętni - na ludzką krzywdę.

Nie wiesz co robić - nie szukasz pomocy.

Obserwujesz tłum - zimny i obojętny.

Wreszcie zasypiasz - budzi cię czyjaś ręka.

Stoi nad tobą - policjant.

Pyta -„Co tutaj robisz?”

Nie odpowiadasz - uciekasz.

Jest bardzo szybki - dogonił cię.

Błagasz go - „Tylko nie do Domu”.

Co się stało?- pyta zdziwiony.

Zabiera cię - na komisariat.

Tam czekasz - cały dzień leżysz.

Jest dochodzenie - przepytują ludzi.

Wszystko wyjdzie na jaw - masz mieszane uczucia.

Co się z tobą stanie? - Czy będzie lepiej?

Przychodzi policjant - „Nie będziesz tam mieszkać”

Cieszysz się - i smucisz zarazem.

Idziecie razem - po twoje rzeczy.

Zawiózł cię - do domu dziecka.

Tutaj się dowiesz - o całej sprawie.

Nie masz nikogo - więc oto tu jesteś.

Rodzice - już nie są twoimi rodzicami.

Spędzisz tutaj - resztę młodości.

Tu jest okropnie - lepiej niż w domu.

Ludzie niezgodni - nie katują się.

Wielu rzeczy brakuje - masz więcej niż wcześniej.

Nie lubisz tego miejsca - chcesz tutaj być.

Miesiące czekania - ktoś wreszcie ciebie chce.

Masz wielkie nadzieje - zarazem obawy.

Chcesz mieć rodzinę - nie chcesz takiej jak twoja.

Matka i ojciec - są ci potrzebni.

Są już po ciebie - tak bardzo się boisz.

Czy są mili? - oby.

Czy kochający? - masz nadzieję.

Czy żyją bez przemocy? - twoje marzenie.

Wsiadasz do auta - czyste, zadbane.

„Rodzice”- przyjaźni.

Uśmiechają się - uśmiech prawdziwy?

Rozmawiają z tobą - lubisz ich.

              

                     ***

Żyjecie razem - w szczęściu i spokoju.

Dogadujecie się - nigdy nie krzyczycie.

Kochają cię - jak tylko mogą.

Wiele im zawdzięczasz - oni tobie też.

Nauczyli - jak być człowiekiem.

Zadbali - o twoje szczęście.

Pomagają - jak tylko mogą.

Upominają - kiedy się źle zachowasz.

Twoje życie - jest normalne.

Twoje życie - kochasz je.

Twoje życie - jesteś dobrym człowiekiem.

Twoje życie - nie zmarnujesz go.

--------------------------------------------------------------

co o tym myślicie? miałam napisać opowiadanie ale poddałam się, ponieważ brakowało mi weny i napisałam wiersz.

Przepraszam że dawno nic nie dodałam ale w szkole teraz mam mnóstwo pracy, i nadal czeka mnie robienie wszelkich plakatów, zdobywanie jak najlepszych ocen, żeby wyszło to co sobie zamarzyłam ;)  u mnie w szkole jest średnia ważona, i bardzo trudno jest podnieść ocenę więc muszę się naprawdę starać ;c 

jak tylko będą wszystkie oceny wystawione i w szkole lajcik to się poprawie :* ♥